Dag collega’s, 

Een HD patiënt van mij heeft onlangs gevraagd of hij op vakantie kon gaan in Nederland.Hij wil graag op vakantie in een kleinschalige unit waar een geringe kans op besmetting bestaat. Hij heeft hiervoor bewust gekozen.
Zijn vraag leidde tot een overleg/discussie tijdens het MDO, waarop een van de nefrologen advies gevraagd heeft aan onder andere Nefrovisie. Uiteindelijk is door het Outbreak Management Team (OMT) en het Centraal Beleids Team (CBT) van het MCL een besluit genomen. Wat overgenomen is door het Dialyse centrum. Meneer heeft toestemming gekregen om op vakantie te gaan.
De patiënt is op de hoogte van het feit dat zijn vraag ertoe heeft geleid dat het thema ‘vakantie dialyses’ besproken is op het hoogste niveau binnen de organisatie. 

Zijn reactie: “Mijn verzoek is naar een meta niveau getild. Het is aanleiding geworden om in zijn algemeenheid naar het verschijnsel vakantiedialyse in pandemische tijden te kijken.
Als patiënt (individu) heeft hij moeite met het feit dat zijn individuele afwegingen, zijn voorzorgs maatregelen met betrekking tot Covid 19 niet op individueel niveau zijn afgetikt.
Daarnaast stelde hij de vraag: wat is het beleid ten opzichte van al het personeel wat op de dialyse afdeling werkt? Gelden er voor hen ook beperkingen, wordt er toegezien op hun vakantie plannen, worden zij gescreend of geswapt wanneer ze weer aan het werk gaan na een vakantie? Kortom hoe verhoudt een individuele vraag zich ten opzichte van het algemeen belang wanneer iedereen zowel verantwoordelijk voor, als afhankelijk is van algemeen geldende beperkingen binnen een pandemische situatie?
Ik ben mij ervan bewust dat een Dialyse Centrum een besluit moet nemen voor al zijn patiënten en voor vakantie gasten.
Maar in hoeverre respecteren we de zelfredzaamheid en de eigen verantwoordelijkheid van de patiënt door voor hen te bepalen wat ze wel en niet mogen?

Ik zou graag van jullie een reactie willen op dit thema!

Groet Wolter Postma
MCL Leeuwarden